วันอาทิตย์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2551

ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย

นานมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง

ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน เขาปีนขึ้นไปบนยอดของ

ต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ลและก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล

เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขาเวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่ง

เล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว วันหนึ่งเด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดู

เศร้า "มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม "ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้ว

นะฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงิน

ไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ "ฉันไม่มีเงินจะให้ ....เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉัน

ไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขา

เก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บ

แอปเปิลไปหมดแล้วเขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย ....ต้นไม้ดูเศร้า......

วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก "มาหาฉัน

และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม "ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบ

ครัวแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเองเราต้องการบ้าน ช่วยฉัน

ได้ไหม" "ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ ....เอาไปสร้าง

บ้าน" ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมี

ความสุข อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า.. วันหนึ่งในฤดูร้อน

เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก "มาหาฉันและมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้

ถาม "เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้นฉันอยากแล่นเรือไปพัก

ผ่อนไกลๆ ให้เรือ ฉันได้ไหม"......."ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ

เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำ

ต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย ..........

หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก "ฉันเสีย

ใจฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ ....ฉันไม่มีลำต้นให้ปีน

อีกแล้ว" "ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว

" เด็กน้อยตอบ "ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่

กำลังจะตาย" "ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วแค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อย

มาหลายปีแล้ว" "รากของต้นไม้แก่ ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้ ...... มาสิ นั่งลง

ข้างๆ ฉัน ...หลับให้สบาย....." เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม...และ

น้ำตาไหล........


นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ

เรารักที่จะเล่นกับพ่อ กับแม่...เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับ

มาหาท่านเมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา ไม่ว่าอย่างไร

...พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้หวัง เพียงเรามี

ความสุขคุณอาจจะคิดว่า "เด็กน้อย" ในเรื่องโหดร้ายแต่นั่นคือความจริงที่

สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร?


........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย .....???

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น